Fishprof in de Bollentreek: Alex Ruizendaal

 

“Zo’n bedrijf is je kindje, maar ik heb het overgegeven” 

Begin jaren ’80 werkt Alex Ruizendaal uit Spakenburg als schilder in de wegenbouw en de bouw. “Maar in de winter had je geen werk en ww vond men in ons dorp schande”, vertelt hij. Op zaterdag gaat Ruizendaal met een oom mee naar de markt en dat opent zijn ogen voor een eigen handel. “Samen met mijn zwager Henk Bos ben ik begonnen.”

‘Begonnen met niks’ omschrijft hij die start. Zijn Ford Fiesta 1300 Sport wordt ingeruild voor een Volkswagenbus, een oude bakpan (“met gasfles eronder”), een kraam en wat zeilen. Met twee standplaatsen, in Borculo en Winterswijk, is het bepaald geen vetpot. “Na drie jaar zei de boekhouder: ga voor een vaste baan, je verdient minder dan het minimumloon.” Dat advies slaat Ruizendaal in de wind. Hij stuurt 250 brieven naar gemeenten met de vraag of ze een standplaats hebben. Eén gemeente reageert.

Bollenstreek
Dat is Lisse, in de Bollenstreek. “Ik dacht, in het westen? De meeste Spakenburgers gingen naar het zuiden en oosten.” Maar Ruizendaal pakt de standplaats op zaterdag met beide handen aan. “Je wordt gezegend, zo zie ik dat.” Het is ook het moment om bij de bank langs te gaan en een krediet te vragen voor een nieuwe auto en verkoopwagen. Dat lukt hoewel hij er soms slapeloze nachten van heeft. “Die lening was hoger dan de hypotheek op ons huisje.”

Het worden voor Ruizendaal en zijn vrouw Grietje jaren van hard werken en lange dagen, zeker in het kermisseizoen. Dan staat hij naast de standplaats ook tussen de botsauto’s en zweefmolens. “Dan ging je om vijf uur ’s morgens naar de groothandel vis halen en stond je tot middernacht op de kermis. Vaak lag je om halfdrie in bed en ging de wekker tegen vijven weer. Maar ach, we waren jong.” Inmiddels is het aantal kermissen dat de firma Ruizendaal & Zn aandoet minimaal: ze staan alleen nog in ‘thuisdorp’ Lisse en Bathmen.

Chimmichurri
Inmiddels kan Ruizendaal het na 40 jaar wat rustiger aandoen, het bedrijf is in handen van de volgende generatie. Zijn twee zoons en schoonzoon rijden ieder met een eigen hypermoderne verkoopwagen naar een groot aantal plaatsen in Nederland. Daaronder opvallend veel gemeenten in de Bollenstreek waar Ruizendaal een begrip is. “Ik ben ’s morgens nog wel op de zaak maar ga het dorp meestal niet meer uit. Zo’n bedrijf is je kindje, maar ik heb het overgegeven. De jongens en hun medewerkers doen het geweldig. Als ik zie met hoeveel passie ze in de weer zijn met sushi, pizza’s, quiches en nu weer kabeljauw chimmichurri. Een verkoophit.” Overigens blijft ook de gebakken vis razend populair. “Als je maar kwaliteit levert, zeker in de Bollenstreek willen klanten best wat betalen, maar het moet goed zijn.” 

De afgelopen veertig  jaar is Smedes een constante factor voor Ruizendaal. “Toen ik als jongetje van 24 begon, was er niemand die je hielp. Tot Otto van Twillert (oprichter van Smedes, red.) tegen me zei: als je hulp nodig hebt, ga ik je helpen. Van die opmerking heb ik een boost gekregen. Ons bedrijf haalt al veertig jaar alles bij Smedes. Waarom? Het is altijd goed en ze zijn heel innovatief. Neem de zalmrollade met notentapenade, dat verzin je zelf toch niet? Die verkopen wij jaarrond. Ze verzinnen bij Smedes steeds iets nieuws.”


 

1858